Сахоби сурх

Шуд доми ин чахонталабон инкилоби сурх,
Бояд кашид аз рухи ишон никоби сурх.
Эй лола, дил ба зохири афсунгараш мадех,
Борони захр мечакад аз ин сахоби сурх.
Эй толиби тарики рахоиш, кучо, кучо?
Чуз шахри бардаги набарад ин сароби сурх.
То бо бихурдаем чу тифлон фиреби у,
Гумрах, чахониён, нашавед аз хитоби сурх.
Дар иштиъоли хоки Хуросон бидидаам,
Эй гофилони давр, хама печу тоби сурх.
Таърих агар казовати бедурду гаш кунад,
Маълум мешавад амали носавоби сурх.

سحاب سرخ

شد دام این جهانطلبان انقلاب سرخ

باید کشید از رخ ایشان نقاب سرخ

ای لاله دل به ظاهر افسونگرش مده

باران زهر می چکد از این سحاب سرخ

ای طالب طریق رهایش، کجا، کجا؟

جز شهر بردگی نبرد این سراب سرخ

تا ما بخورده ایم چو طفلان فریب او

گمره جهانیان نشوید از خطاب سرخ

در اشتعال خاک خراسان بدیده ام

ای غافلان دور همه پیچ و تاب سرخ

تاریخ اگر قضاوت بی دردو غش کند

معلوم می شود عمل ناصواب سرخ

چند دوبیتی

1

عجم را ناله ام آشفته سازد

قیامت در دل این خفته سازد

نگاه رازدارم زیرچشمی

به تو شرح غم ناگفته سازد

2

عجم فریادگاه شعر من شد

حدیثم قصه صد انجمن شد

طلسم بندگی آن سان شکستم

که پیر بتپرستان بتشکن شد

3

نواهای گزشته در عجم نیست

همان خاک است و اورا فر جم نیست

پریشان گشته و از خود فراموش

غمش افزون ولی در فکر غم نیست

4

نواهای کهن تکرار سازید

تسلی دل بیمار سازید

برای دیگران قدرت ندارید

برای خود دلی بیدار سازید

برای جوره بیک امینف

فروهر رها شدن

رسیده از دیار آفتاب

به ظلمت ز بردگی سرشته گان

به دیوها نموده خو

رمیده از فرشته گان

رضای بندگی اجنبی

به دست خود نبشته گان

و بندهای بندگی به پای خود

به دست خویش رشته گان

تو آمدی طریقت رها شدن

نشان دهی بدین غلامطینتان

گمان بودت به جان این غلامطینتان

هنوز شوکت کیانی زنده است

هنوز فر اریانی زنده است

هنوز در ضمیرشان نهان مقنع است

ولی خطا بوده خطا بوده گمان تو

به خاک رفته آرزو و آرمان تو

در این زمین به جز وطنفروشها

نهاده حلقه غلامی را به گوشها

به مسند شهی رسیده با کلوشها

نقاب سرخپوشها

دگر همه

همه

همه

بمرده است

بمرده است

بمرده است

زین نیستان با دل من همنوا یک نی نشد

آرزویم می کند هر لحظه جولانی دگر
لاله ام دارد تمنای خیابانی دگر
زین نیستان با دل من همنوا یک نی نشد
می برم بیگانه ای خودرا نیستانی دگر
شمع ما روشن تر از پوف حسودان می شود
لرزه اش لرزان بسازد ظلمتستانی دگر
کو شکوه رستمی و کو خراسان زاده گی
رستم دیگر بباید یا خراسانی دگر
شاعری از شعر گفتن اصل مقصودم نبود

از بیان سوز دل گشتم غزلخوانی دگر

صدایک حزین شعر من ترانه بود

و زندگی خیال بود، فسانه بود
ز خویشتن گریختن و ساختن به نغمه زمانه بود
ودوستی و دوستان و دوست داشتن
همه، همه بهانه بود، بهانه بود
و وقت رقص روسپی زندگی
صدایک حزین شعر من ترانه بود
در ابتدا زمین و آسمان و آدمان
به چشم ساده بین من
نمای شاعرانه بود
و عقل فاضلانه بود
و فضل عاقلانه بود
وعشق صادقانه بود
و صدق عاشقانه بود
کنون که طی نموده ام تمام آن طریق و راه ها
کتاب زندگی من شده کتاب اشتباه ها
همه صواب من بوده گناه ها
و مانده در دلم هوای سرد آه ها
و ناشناس گشته اند در نگاه من نگاه ها
خدا، خدا تمام زندگی خطا بوده
و آدمان که لعبت هوای خویش بوده اند
تمام حرف هایشان ریا بوده
خدا توی شفیق و متکای من
انیس کنج انزوای من
خدا مرا ز کذب ها دروغ ها جدا بکن
خدا مرا ز آدمان رها بکن
مرا تو هم نشین نوریان و همدم فرشته ها بکن

خدا مرا ز آدمان رها بکن

رها بکن

رها بکن

Кистем?

Ҷохилонро ҷой дар меҳробу минбар медиҳем,
Оқилонро хуни дил бо дидаи тар медиҳем,
Қотилони хешро бар даст ханҷар медиҳем,
Мулки Доро баҳри яғмои Сикандар медиҳем,
Бо чунин авсоф кистем, э бародар? Тоҷикем.

Рӯдакиро кӯр кӣ бинмуд чуз кӯрони мо?
Порсиро пора бинмуданд машҳурони мо.
Ҷуз ба мо кӣ мезанад бар дор мансурони мо?
Сарвари кӣ медиҳад бар дасти фағфурони мо?
Ин ҳама худ мекунем, э ҷони ман ағёр не.

Ифтихори мост аз хокистари дирӯзи мо,
Шамъи фардо мекушем андар шаби имрӯзи мо,
Аҳраман пирӯз месозем бар Ҳурмузи мо,
Руҳи зардуштӣ бимирад з-оташи бесӯзи мо,
Ковусу Судобаву Суҳробу бахти Рустамем.

Аз Бадахшону Хуҷанду Хутталону Фалғарем,
Хойини худ, душманони хештанро лашкарем,
Баҳри худ вайронаему ганҷ баҳри дигарем,
Лоф бас аз тоҷдорӣ мезанему бесарем,
Сар агар бошад, кулоху тоҷ пайдо мешавад.

Комати мо дар ҷавонӣ з-ин ҷама чанг аст, чанг.
Аспи мо дар батни модар з-ин ҷама ланг аст, ланг.
Зар ба дасти мо аз ин рӯ хурдаи занг аст, занг.
Болиши мо пахтакорон з-ин сабаб санг аст, санг.
Баъд аз ин тоҷик будан моро басе нанг аст, нанг.